مراحل نوشتن

* ابتدا ایده یا فکر اولیه را درج می کنیم .

* سپس خط طرح را درج می کنیم که به ترتیب شامل موارد زیر است :

-شروع داستان

- شخصیت اصلی داستان ( توصیف اجمالی )

- حادثه ی اصلی داستان

- پایان داستان

* نگارش داستان که شامل موارد زیر است :

- تعین زاویه ی دید یا راوی

- تعین توالی ماجرا ها ، قصه ها و اتفاقات

- بازنویسی

* سپس شروع به نوشتن می کنیم .

نکاتی درباره نوشتن

* ایجاد جذابیت و کشش برای خواننده ، باید مد نظر هر نویسنده ای باشد .

* ایجاد پرسش : نویسنده باید در حین داستان در ذهن خواننده " چرا" ها و پرسش هایی ایجاد کند . و نهایتا همه ی انها را در جای مناسب پاسخ دهد که این ایجاد کشش برای خواننده می کند .

* هروقت خواستید واژه 《بسیار》 را در نوشته تان به کار ببرید ، به جای ان بنویسید 《 لعنتی 》به این ترتیب ویرایشگر این بخش نوشته هایتان را حذف می کند و نوشته تان همانطور که باید می شود . این جمله را ( مارک تواین ) گفته است . پیش تر گمان می شد که به کار بردن واژه های 《 حقیقتا 》، 《 واقعا 》و یا 《 بسیار 》نوشته را قوی تر می کند اما اصلا اینطور نیست . انها تنها راه را بند می اورند پس همه شان را دور بریزید و به پشت سرتان هم نگاه نکنید .

* ( به من نگو ماه در حال درخشیدن است درخشش نور ماه در شیشه های شکسته را به من نشان بده ) انتوان چخوف .

بیان هر چیزی به زبان ساده خوب است ولی وقتی نیاز دارید که توجه دیگران را جلب کنید ، از تشبیه ، استعاره و تصاویر ذهنی زنده استفاده کنید تا بازخورد احساسی و واکنشی قوی و خوبی از مخاطب خود دریافت کنید .

* چیزی را بنویسید که می شناسید یا می خواهید درباره ان بیشتر بدانید . گورکی می گوید :《 هرچه دایره ی تجارب نویسنده وسیع تر باشد ، جانبداری و تعصب در نوشته هایش کمتر خواهد بود .》

انواع زاویه دید

۱. درونی یا اول شخص

* مفعولی : اگر اول شخص ، شخصیت فرعی داستان باشد

* فاعلی : اگر اول شخص ، شخصیت اصلی داستان باشد .

۲ . بیرونی یا سوم شخص یا دانای کل

* دانای کل محدود : تنها به قسمتی از حقایق ، رخداد ها و حالات و عقاید و احساسات داناست .

* دانای کل نا محدود : به تمامی اتفاقات ، احساسات ، عقاید و حقایق داناست .

۳ . اول شخص از دید چند نفر : این زاویه دید ، در حقیقت مشابه همان زاویه دید اول شخص است . با این تفاوت که کل داستان از زبان چند نفر از شخصیت های داستان بیان می شود . 

شخصیت و شخصیت پردازی

شخصیت هر فرد ، یگانه و منحصر به خود اوست . شخصیت ، وجه تمایز و شاخص وجودی ادم ها است . یعنی عامل تفاوت بین افراد بشری است .

هر شخصیتی ، در محیط خارج ، نمودهایی دارد که از روی انها شناخته می شود . مثل :

* نمود در انتخاب ها : انتخاب شغل ، همسر ، دوست ، کتاب ، ورزش ، سرگرمی و لباس .

* نمود در عکس العمل ها : واکنش در مقابل شکست و موفقیت ، نوع رفتار او در مواجهه با مشکلات اجتماعی و عاطفی .

* نمود در روابط اجتماعی : ارتباط با ادم ها ، نحوا نشست و برخواست و رفتار او .

* نمود در گفتار : خیلی وقت ها نحوه ی حرف زدن فرد می تواند خیلی از وجه های درونی او را نشان دهد .

* نمود در اعتقادات : جهان بینی و ایدئولوژی و عقاید فرد وجه دیگری از شخصیت است .

《 احمد اخوت 》در کتاب 《 دستور زبان داستان 》شخصیت را اینگونه تعریف می کند : شخصیت داستانی ، معمولا انسانی است که به خواست نویسنده ، پا به صحنه ی داستان می گذارد . با شگرد های مختلفی که نویسنده به کار می برد ، ویژگی های خود را برای خواننده اشکار می کند ، کنش های مورد نظر نویسنده را انجام می دهد و سرانجام از صحنه داستان بیرون می رود . 

(منتظر قسمت های بعدی باشید.‌)